رابطه دلبستگی شغلی دبیران تربیت بدنی با جو سازمانی مدارس متوسطه شهر اهواز

هدف از این تحقیق، بررسی رابطة بین دلبستگی شغلی دبیران تربیت بدنی و جو سازمانی مدارس مقطع متوسطه شهر اهواز بود. به این منظور 146 دبیر تربیت بدنی مرد و زن شهر اهواز به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی برخی از ویژگی های فردی آزمودنی ها، پرسشنامه استاندارد دلبستگی شغلی ادواردز و کیلپاتریک (1984) و پرسشنامه استاندارد جو سازمانی سوسمان و دیپ (1989) بود. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفا کرونباخ به ترتیب 74/0 و 83/0 و روایی سازه پرسشنامه ها از طریق بارتلت تست به ترتیب 75/0 و 78/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. آزمون فرضیه های تحقیق در سطح 05/0 p< انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد میانگین دلبستگی شغلی دبیران مرد و زن شهر اهواز تقریباً یکسان است (55/52 در مقابل 96/52). میانگین جو سازمانی مدارس پسرانه اندکی کمتر از میانگین جو سازمانی مدارس دخترانه است (94/57 در مقابل 32/60). بین دلبستگی شغلی دبیران تربیت بدنی و جو سازمانی مدارس متوسطه رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (45/0=r، 001/0=p). بین دلبستگی شغلی دبیران مرد و زن تفاوت معنی دار وجود ندارد (348/0-=t، 729/0=p). بین جو سازمانی مدارس پسرانه و دخترانه (19/1-=t، 236/0=p) و بین دلبستگی شغلی دبیران (68/1=t، 17=p) در نواحی چهارگانة آموزش و پرورش شهر اهواز تفاوت معنی دار (45/0=f، 71/0 = p) مشاهده نشد. براساس نتایج تحقیق به مدیران و مسئولان آموزش و پرورش توصیه می شود از طریق فراهم کردن جو سازمانی مطلوب و مناسب در مدارس موجب دلبستگی شغلی و افزایش کارآیی و اثربخشی دبیران شوند.